Afgelopen zondag heb ik meer dan vier uur door Mechelen Zuid gewandeld om folders rond te brengen. Het had eigenlijk veel minder tijd kunnen kosten, maar ik kwam heel wat boeiende mensen tegen waarmee ik spontaan in gesprek ging. Het begon met een simpele ‘goeiendag’ en vervolgens ontstonden er heel fijne gesprekken.
Zo vertelde een vrouw me dat ze vier jaar geleden haar man heeft moeten afgeven aan kanker. Hij stond net op het punt om met pensioen te gaan en had zo hard gewerkt dat hij zijn gezondheid vaak minder belangrijk vond dan zijn werk. Tot hij niet anders meer kon dan naar de dokter te gaan en daar te horen kreeg dat hij nog maar kort te leven had. Ik was daar eventjes niet goed van …
Meer dan 40 jaar gezorgd voor anderen
Een andere vrouw vertelde me dat ze al meer dan 40 jaar in de buurt woont en haar hele leven in de zorg heeft gewerkt met ouderen. Ze kent bijna iedereen in de wijk en heeft de verhalen achter de woningmuren gehoord. Ze vindt het jammer dat het vorige stadsbestuur weinig moeite heeft gedaan om écht naar de verhalen en behoeften van de mensen te luisteren. De vrouw heeft duidelijk het hart op de tong.
Ze vertelde ook dat er nog maar weinig contact is tussen de buren omdat er simpelweg geen ruimte meer is om elkaar te ontmoeten. Alles is volgebouwd en er zijn geen ontmoetingsplekken meer. Zo noemde ze een pleintje in de buurt, waar duur speelmateriaal met rubberen matten is geplaatst, terwijl de kinderen liever 100 meter verderop op het gras spelen. Dit soort keuzes, zonder de mensen echt te bevragen, zorgen voor frustratie in de buurt.
De Notercamping: ambiance in de wijk
Een beetje later kwam ik in de Noterstraat, een straat met een graspleintje in het midden dat nog geen week geleden vol stond met tenten. Elk jaar vindt daar de “Notercamping” plaats, een initiatief waar ik recent zelf van heb kunnen proeven. Toen ik er zondag langskwam met m’n folders, zat het pleintje weer vol. Mensen zaten gezellig iets te drinken en deelden hun verhalen over het weekend. Blijkbaar zitten ze daar elke avond, het hele jaar door. Het was er absoluut gezellig! Ik had er wel nog wat langer willen blijven.
Het klopt! Ontmoetingsplekken zijn zo belangrijk voor het sociale leven in een wijk. Het is een plek waar mensen elkaar leren kennen en waar échte verbinding ontstaat, iets wat in veel buurten helaas ontbreekt door verkeerde keuzes en alles vol te bouwen.
Luisteren is de sleutel
Wat me opvalt, is dat veel van de problemen waar de stad nu mee kampt, voortkomen uit beslissingen van het stadsbestuur zonder echt naar de inwoners te luisteren.
Alles begint met luisteren. Na 25 jaar te hebben gewerkt in de welzijnssector, weet ik dat maar al te goed.
Ook in de politiek wil ik blijven doen wat ik de afgelopen 25 jaar heb gedaan: écht luisteren naar de mensen en pas daarna beslissen.
Ik ben erg benieuwd naar jouw mening:
- Woon jij graag in Mechelen?
- Wat kan beter?
Laat gerust jouw reactie na, ik luister graag, je mag zeker een antwoord verwachten.
Een reactie achterlaten